วันศุกร์ที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2554

เรื่องเล็กๆ เกี่ยวกับคนเขียน

      เดินทางมาสักระยะหนึ่งแล้ว หันกลับหลังทีไรเห็นเรื่องราวที่ผ่านมาทุกที ทั้งดีและร้าย  รู้สึกดีและไม่ดี  หลายคนคงเป็นเช่นนั้น ความสุขมันช่างจากเราไปเร็วเช่นเดียวกับความทุกข์ที่พร้อมจะเข้ามาทักทาย  คนเรามีสักกี่คนที่จะสบายใจได้ตลอดเวลา และไม่มีโรคภัยไข้เจ็บเข้ามา อย่างน้อยก็เรื่องกังวลใจล่ะที่ทำให้ปวดหัวอยู่ได้ สัจธรรมของมนุษย์คือการ เกิด แก่ เจ็บ ตาย  แต่ทุกวันนี้ เมื่อเกิดขึ้นมาแล้วอาจเจ็บและตายได้ทุกเมื่อ บางชีวิตไม่ได้สัมผัสถึงความแก่ชราด้วยซ้ำไป 
      บล็อกนี้เปิดตัวด้วยบทความที่สะเทือนใจ แต่นั้นคือความรู้สึกที่อยากถ่ายทอดออกมาค่ะ  ยังไงก็อย่าเพิ่งเบื่อกันเลยนะคะ !!!! อารมณ์ที่อยากมีบล็อกเป็นของตนเองที่รวมเนื้อหาเลื่อยเปลือย  และวันนี้ก็กำเนิดแล้ว เห้อๆๆ ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น